نقش آفرینی سیمان کنگان با امحای زیست محیطی پسماند پالایشگاه های منطقه ویژه اقتصادی پارس
مدیرعامل شرکت بین المللی ساروج بوشهر از عقد تفاهم نامه همکاری امحای پسماند پالایشگاه های منطقه ویژه اقتصادی پارس در کارخانه سیمان کنگان خبر داد.
به گزارش روابط عمومی شرکت بین المللی ساروج بوشهر فریدون رحمانی با بیان اینکه سالانه حجم قابل توجهی از انواع پسماندهای عادی و خطرناک در منطقه ویژه اقتصادی پارس تولید می شود افزود مدیریت نگهداری و امحای این پسماندها مشکل بوده و از حساسیت خاصی برخوردار می باشد.
وی ادامه داد: یکی از روش‌های امحای این پسماندها، استفاده از آنها در فرآیند تولید سیمان و یا پخت در کوره های کارخانجات سیمان می باشد.
مدیر عامل شرکت بین المللی ساروج افزود: این شرکت در راستای مسئولیت های اجتماعی و در جهت کمک به حفظ محیط زیست ، آمادگی خود را جهت همکاری در این زمینه اعلام نموده و به همین منظور تفاهم نامه ی سه جانبه ای جهت مصرف مولکولارسیو در سیمان، بین شرکت بین المللی ساروج بوشهر( کارخانه سیمان کنگان )، شرکت سروش صنعت و محیط زیست شهرستان کنگان تهیه و به امضای طرفین رسیده است.
از اهداف این تفاهم نامه بهره برداری از پتانسیل کارخانه سیمان کنگان برای برون رفت از چالش‌های زیست محیطی و کمک به حفظ اکوسیستم‌های طبیعی پیرامونی در راستای مسئولیت‌های اجتماعی شرکت ها می باشد.
با عقد این تفاهم نامه و اخذ مجوزهای محیط زیست، پسماند به صورت آزمایشی و طی چندین پارت توسط کارخانه سیمان کنگان مورد استفاده قرار خواهد گرفت و پس از پایش مصرف و اخذ تاییدیه های کنترل کیفی و اداره محیط زیست، به مصرف کلان خواهد رسید.
لازم به ذکر است پسماندهای مورد اشاره از دسته مولکولارسیوها است که به عنوان جذب کننده رطوبت و بعضی عناصر در پالایشگاه ها و پتروشیمی ها مورد استفاده قرار گرفته و سالانه حدود ۳۰۰۰ تن از آن به عنوان پسماند در منطقه انرژی پارس تولید می شود.
مطالعات اولیه در این خصوص نشان داده است استفاده از مولکولارسیو در فرایند تولید سیمان به علت وجود ترکیبات آلومینوسیلیکاتی در مواد اولیه آن، سبب بهبود خصواص مکانیکی سیمان نیز می گردد.
شایان ذکر است شرکتهای پتروشیمیایی و پالایشی منطقه ویژه پارس جنوبی هر ساله هزینه زیادی جهت احداث مکان دفع و کنترل های بعدی این مواد را متحمل می شوند ضمن آن که کماکان پسماند مولکولارسیو آلاینده ی زیست محیطی به شمار می آید.
این ماده در رده پسماندهای صنعتی طبقه بندی شده و استفاده از آن با درصدهای کنترل شده در فرآیند تولید سیمان و پخت در کوره سیمان، در کاهش آلایندگی زیست محیطی و بهداشتی مربوطه کمک شایانی خواهد نمود.